رحم یکی از اندام‌های داخلی زنان محسوب می‌شود که به‌دلیل رشد جنین داخل آن از اهمیت زیادی برخوردار است. این قسمت از بدن زنان با بیماری‌هایی روبرو می‌شود که برخی مواقع می‌تواند مشکلات جدی را در پی‌ داشته باشد. یکی از این بیماری‌ها فیبروم رحم نام دارد که توده‌ای خوش‌خیم است و داخل رحم رشد می‌کند.

در این مطلب در مورد فیبروم رحم و نحوه تشخیص، علل و علائم آن اطلاعات کاملی در اختیارتان قرار می‌دهیم.‌

فیبروم رحم چیست؟

میوم یا فیبروم رحم تومورهای غیرسرطانی و خوش‌خیمی هستند که در بافت عضلانی رحم ایجاد می‌شوند. این تومورها از نظر بافت و اندازه متفاوت هستند و اغلب در سنین باروی و بین ۲۵ تا ۴۰ سالگی بوجود می‌آیند.

این فیبروم‌ها با کیست فرق می‌کنند‌. تفاوت فیبروم و کیست تخمدان در نوع بافت و محل قرارگیری توده است.

فیبروم‌ها در صورت بروز با علائمی مانند خونریزی شدید در دوران قاعدگی، درد لگن و تکرر ادرار همراه هستند‌. اگرچه برخی از زنان ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. برای درمان این بیماری باتوجه به علائم آن از دارو و عمل جراحی استفاده می‌شود.

انواع میوم رحم

انواع فیبروم رحم بر اساس محل قرارگیری آن‌ها به شرح زیر هستند:

فیبروم داخل دیواره

این فیبروم‌ها که جزو رایج‌ترین نوع بشمار می‌روند در دیواره عضلانی رحم (میومتر) رشد می‌کنند و به بزرگ شدن غیرطبیعی رحم منجر می‌شوند.

از علائم این فیبروم می‌توان به خونریزی شدید قاعدگی و درد لگن اشاره کرد.

فیبروم زیر مخاطی

دقیقاً در زیر پوشش داخلی رحم (اندومتر) رشدشان را آغاز می‌کنند. این فیبروم‌ها به‌طور قابل توجهی بر رحم تاثیرگذار هستند و به خونریزی شدید قاعدگی و مشکلات باروری منجر می‌شوند.

فیبروم ساب سروزال

این میوم در سطح خارجی رحم (سروزا) رشد می‌کند و می‌تواند بسیار بزرگ شود و از رحم به سمت داخل حفره لگنی گسترش یابد.

درد در ناحیه لگن، تکرر ادرار و کمردرد از شایع‌ترین نشانه‌های آن محسوب می‌شود.

فیبروم ساقه دار

روی یک ساقه داخل حفره یا در سطح خارجی رحم رشد می‌کند و علائمی شبیه فیبروم‌های زیر مخاطی یا زیر سروزال دارند.

علائم فیبروم رحم

علائم باتوجه به اندازه، تعداد و محل آن‌ها متفاوت است. به‌طور مثال بسیاری از زنان مبتلا هیچ علائمی را تجربه نمی‌کنند در حالی که برخی دیگر درد و خونریزی شدیدی دارند که کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

از مهم‌ترین نشانه‌های این میوم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• خونریزی شدید قاعدگی
• دوره طولانی مدت قاعدگی
• خونریزی بین‌ دوره‌ها
• درد و فشار در لگن
• کمردرد
• ناباروری
• سقط مکرر جنین
• مشکلاتی مانند جدا شدن جفت، زایمان زودرس یا محدودیت رشد جنین
• تکرر ادرار
• یبوست
• تخلیه ناقص مثانه

علل بروز فیبروم رحمی

جزو بیماری‌هایی است که دلايل بروز آن هنوز به‌طور کامل مشخص نشده است.

پزشکان عوامل متعددی را در ایجاد این بیماری عنوان کرده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها هورمون است.‌ هورمون‌ استروژن و پروژسترون که چرخه قاعدگی را تنظیم می‌کنند در رشد فیبروم‌ها تاثیر‌ دارند. چراکه میوم پس از یائسگی به دلیل کاهش سطح این هورمون کوچک و ناپیدا می‌شوند.

علاوه‌بر‌این،‌ سن زنان نیز یکی از علت‌های بروز فیبروم بشمار می‌رود. اغلب زنان از سنین ۲۵ تا ۴۰ سالگی به این تومورهای خوش‌خیم مبتلا می‌شوند.

از دیگر‌ علل فیبروم می‌توان به ژنتیک، سابقه خانوادگی، رژیم غذایی سرشار از گوشت قرمز و چاقی اشاره کرد. درک و شناخت این عوامل در پیشگیری از این بیماری یا درمان به موقع آن نقش مهمی دارد.

خطرات میوم در رحم چیست؟

بیماری‌هایی مانند فیبروم رحم باید به‌موقع تشخیص داده شوند و برای درمان آن‌ها اقدام شود‌. چراکه میوم ممکن است عوارض جدی مانند خونریزی شدید و طولانی قاعدگی را در پی‌ داشته باشد و به کم خونی منجر شود.

این بیماری به لگن فشار وارد می‌کند و زنان دچار درد شدید، تکرر‌ ادرار یا یبوست می‌شوند‌‌ و سلامتشان به‌خطر می‌افتد. فیبروم‌هایی مانند زیر مخاطی باروری و بارداری را تحت تاثیر قرار می‌دهند و در سقط جنین، زایمان زودرس یا عوارض حین زایمان نقش دارند.

 بنابراین، در صورت مشاهده هرگونه علائمی دائمی باید به پزشک مراجعه کنید و سریعاً برای درمان آن گام بردارید.

درخواست مشاوره

جهت دریافت هرگونه مشاوره زنان، زایمان و زیبایی نزد خانم دکتر مریم کریمی می‌توانید با شماره‌های زیر تماس بگیرید:

09381446872
۰۹۲۱۹۷۷۹۰۴3

نحوه تشخیص فیبروم رحم

برای تشخیص فیبروم معمولاً پزشک روی قسمت شکم فشار می‌آورد و در صورت مشاهده توده برای اطمینان بیشتر، آزمایشات مرتبط را تجویز می‌کند. مهم‌ترین روش‌های تشخیص عبارتند از:

سونوگرافی لگن

در این سونوگرافی با کمک مبدلی که از طریق واژن وارد می‌شود، داخل رحم را مشاهده می‌کنند. پزشک متخصص با مشاهده این تصاویر اندازه، شکل و بافت رحم را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و تغییرات را مشاهده می‌کند.

ام آر آی

این روش یک تصویربرداری فوق پیشرفته است که تصاویری با جزئیات دقیق از اندام‌های داخلی مخابره می‌کند. به‌وسیله این تصاویر می‌توان محل دقیق و ویژگی‌های فیبروم را تعیین کرد.

هیستروسالپنگوگرافی

در عکس رنگی رحم با کمک اشعه ایکس، رحم و لوله‌های فالوپ به‌وسیله یک رنگ مخصوص مورد معاینه قرار می‌گیرند. با این روش می‌توان به مسدود بودن لوله فالوپ توسط فیبروم پی برد.

هیستروسکوپی

در‌ این نوع تشخیص، ابزاری به نام هیستروسکوپ داخل واژن می‌شود و پزشک می‌تواند به معاینه بصری کانال دهانه رحم و داخل رحم بپردازد.

راه‌های پیشگیری و درمان فیبروم رحم

پزشکان هنوز نتوانسته‌اند روش پیشگیری از فیبروم رحم را به‌طور دقیق تعیین کنند. با این حال می‌دانیم که خطر این تومورهای خوش خیم بعد از نزدیک شدن به سن یائسگی کاهش می‌یابد. ممکن است با رعایت مواردی مانند رژیم غذایی مناسب و جلوگیری از اضافه وزن بتوانید احتمال بروز آن را کاهش دهید.

برای درمان میوم‌های رحمی روش‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد که باید با انتخاب پزشک متخصص انجام شود و مهم‌ترین‌ آن‌ها شامل موارد زیر است:

درمان دارویی

• مسکن ضد التهاب به تشخیص پزشک
• داروهای هورمونی به تشخیص پزشک
• قرص‌های ضد بارداری به تشخیص پزشک
• درمان‌های حاوی پروژسترون با نظر پزشک

گزینه‌های درمانی غیردارویی

• جراحی میومکتومی شامل جراحی میومکتومی باز، لاپاراسکوپی، هیستروسکوپی
• آمبولیزاسیون شریان رحمی
• سونوگرافی متمرکز با رزونانس مغناطیسی
• فرسایش فیبروم با فرکانس رادیویی

هیسترکتومی

در این روش کل رحم برداشته می‌شود و اغلب در زنانی که به بارداری تمایلی ندارند یا سن بارداری‌شان به اتمام رسیده است مورد استفاده قرار می‌گیرد.