میومکتومی نوعی جراحی برای برداشتن فیبروم رحم است. فیبرومهای رحمی تودههای غیرسرطانی هستند که از بافت همبند و سلولهای ماهیچهای تشکیل شدهاند و میتوانند در داخل یا خارج رحم ظاهر شوند. اگرچه فیبروم رحم معمولاً در سالهای باروری ایجاد میشود، اما ممکن است در هر سنی بروز کند. شما میتوانید یک یا چند فیبروم با اندازههای متفاوت داشته باشید.
درصورتیکه فیبروم شما علائمی مانند درد لگن، خونریزی نامنظم، طولانی و شدید قاعدگی و تکرر ادرار ایجاد کند یا محل آن بر باروری تأثیر بگذارد، پزشک متخصص زنان و زایمان ممکن است انجام جراحی میومکتومی را توصیه کند.
این روش برخلاف هیسترکتومی، رحم را دستنخورده باقی میگذارد. بنابراین، بعد از انجام آن همچنان میتوانید باردار شوید.
در چه مواقعی جراحی میومکتومی انجام میشود؟
بهتر است بدانید که جراحی تنها گزینه درمانی برای فیبرومهای رحمی نیست و اگر مصرف داروهای آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین، قرصهای ضدبارداری یا سایر داروهای هورمونی بتواند اندازه آنها را کوچکتر کند، به طور حتم پزشک برای کنترل عوارض از انجام میومکتومی صرف نظر خواهد کرد.
هدف جراح در طول جراحی میومکتومی، برداشتن فیبرومهای ایجادکننده علائم و بازسازی رحم است.
از نظر اصول پزشکی، اگر فیبرومها بزرگتر از 4 سانتیمتر و در داخل دیواره یا زیر مخاط رحم هستند و بیمار همچنان تمایل به باروری دارد، باید با جراحی برداشته شوند.
اصولاً نوع جراحی میومکتومی که پزشک متخصص زنان و زایمان توصیه میکند، به اندازه و محل فیبروم شما بستگی دارد.
- اگر چندین فیبروم با اندازه بسیار بزرگ در دیواره رحم رشد کنند، میومکتومی شکمی ممکن است برای شما بهترین باشد.
- اگر فیبرومهای کوچکتر و کمتری داشته باشید، میومکتومی لاپاراسکوپی ممکن است بهتر باشد.
- میومکتومی هیستروسکوپی ممکن است بهترین گزینه در شرایطی باشد که فیبرومهای کوچکتری در داخل رحم داشته باشید.
در مواردی که در زنان باردار، تعداد و سایز فیبروم محدود است، امکان انجام میومکتومی با سزارین با نظر پزشک متخصص وجود دارد.
فیلم عمل جراحی میومکتومی خانم دکتر مریم کریمی
در فیلم عمل جراحی میومکتومی زیر نظر دکتر مریم کریمی جراح و متخصص زنان، زایمان و زیبایی، به علل، نحوه انجام و مراقبتهای بعد از عمل جراحی اشاره شده است تا با آگاهی بیشتر و بدون نگرانی برای جراحی اقدام کنید.
عوارض و خطرات عمل جراحی میومکتومی
میومکتومی مانند هر جراحی دیگر خطرات و عوارض جانبی خاص خود را دارد. اگرچه خطرات این روش نادر هستند، اما میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- عفونت
- خونریزی شدید
- آمبولی و لخته شدن خون
- واکنشهای آلرژیک به ماده بیهوشی
- ایجاد سوراخ در دیواره رحم
- آسیب به اندامهای مجاور رحم
- بروز مشکلات باروری
- افزایش خطر نیاز به عمل سزارین: بارداری بعد از جراحی میومکتومی میتواند خطرات خاصی را در حین زایمان افزایش دهد. بههمیندلیل، معمولا پزشکان مانع از انجام زایمان طبیعی میشوند و زایمان سزارین را توصیه میکنند.
- گسترش تومورهای سرطانی رحم: گاهی در اثر اشتباه جراح، ممکن است باعث گسترش تومورهای سرطانی رحم شود.
نمیتوان انکار کرد که مهارت بالای پزشک در انواع میومکتومی بیشترین تاثیر را در کاهش عوارض و خطرات دارد. بههمیندلیل است که تاکید میکنیم در انتخاب پزشک متخصص زنان و زایمان خود دقت کنید.
پس از جراحی، در صورت مواجهه با تب و لرز، درد شدید شکمی، خونریزی بعد از عمل و مشکل در تنفس حتماً به پزشک اطلاع دهید.
قبل از جراحی میومکتومی چه کارهایی باید انجام دهم؟
قبل از انجام عمل جراحی، پزشک ممکن است برای کاهش اندازه فیبرومها و برداشتن راحتتر آنها دارویی تجویز کند.
برای اطمینان از وضعیت سلامتی خود قبل از جراحی، به آزمایشاتی مانند آزمایش خون، نوار قلب، ام آر آی و سونوگرافی لگن نیاز دارید. پزشک براساس فاکتورهای خطر شما تصمیم میگیرد که به کدام آزمایش نیاز دارید.
ممکن است مجبور شوید قبل از جراحی میومکتومی، مصرف برخی از داروها مانند داروهای ضدانعقاد خون و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی را متوقف کنید. بههمیندلیل، لازم است از قبل در مورد سوابق پزشکی و داروهای مصرفی خود با پزشک صحبت کنید.
اگر سیگار میکشید یا نوشیدنیهای حاوی الکل مصرف میکنید، باید از 6 تا 8 هفته قبل آنها را ترک کنید. زیرا میتوانند در روند بهبودی محل جراحی اختلال ایجاد کنند و همچنین خطر بروز حوادث قلبی عروقی را در طول جراحی افزایش دهند.
قبل از جراحی باید ناشتا باشید، دوش بگیرید و موهای زائد ناحیه تناسلی خود را اصلاح کنید. حتماً هماهنگ کنید که در روز جراحی کسی شما را همراهی کند.
درخواست مشاوره
جهت دریافت مشاوره و اطلاع از رزرو نوبت جراحی میومکتومی نزد خانم دکتر مریم کریمی میتوانید با شمارههای زیر تماس بگیرید:
09381446872
۰۹۲۱۹۷۷۹۰۴3
در طی عمل جراحی میومکتومی چه اتفاقاتی میافتد؟
بسته به اندازه، تعداد و محل فیبرومهای شما، جراح ممکن است یکی از سه روش جراحی میومکتومی را انتخاب کند. در ادامه به نحوه انجام هرکدام اشاره خواهیم کرد.
جراحی میومکتومی شکمی
در میومکتومی شکمی یا لاپاراتومی، پس از بیهوشی عمومی جراح برای دسترسی به رحم و برداشتن فیبرومها یک برش افقی بزرگ زیر شکم ایجاد میکند. البته اگر سایز رحم خیلی بزرگ باشد برش بهصورت عمودی ایجاد میشود. در نهایت محل برش بخیه زده و پانسمان میشود.
میومکتومی لاپاراسکوپی یا رباتیک
هر دو این روشها کمتهاجمی هستند. زیرا جراح بهجای ایجاد یک برش بزرگ شکمی، یک برش کوچک در داخل یا نزدیک ناف ایجاد میکند و به کمک آن سعی میکند لوله مجهز به دوربین دستگاه لاپاراسکوپ یا بازوی رباتیک را وارد شکم کند. در نهایت جراح طبق آنچه که در مانیتور مشاهده میکند، فیبرومها را به کمک ابزارهای مخصوص خارج میکند.
مطالعات نشان دادهاند در مقایسه با زنانیکه لاپاراتومی میکنند، میومکتومی لاپاراسکوپی و رباتیک عوارض و مدت زمان بهبودی کمتری دارند.
میومکتومی هیستروسکوپی
این روش معمولا برای برداشتن فیبرومهای کوچکتر بهخصوص فیبرومهای زیر مخاطی انجام میشود. جراح با استفاده از ابزاری به نام رزکتوسکوپ که از طریق واژن و دهانه رحم وارد رحم میشود، به فیبرومها دسترسی پیدا کرده و آنها را خارج میکند.
عمل جراحی میومکتومی چقدر طول می کشد؟
این مساله بستگی به نوع عمل جراحی و محل و تعداد فیبرومهای مورد نیاز جراحی، دارد. در بیشتر موارد، میتوانید انتظار داشته باشید که جراحی بین 2 تا 3 ساعت طول بکشد.
با این حال، بهتر است از قبل در این زمینه با پزشک خود صحبت کنید تا بتوانید برنامهریزیهای لازم را انجام دهید.
مراقبتهای بعد از عمل جراحی میومکتومی چیست؟
احساس کمی درد بعد از عمل میومکتومی طبیعی است. پزشک میتواند برای درمان ناراحتی شما داروی مسکن و ضدالتهاب ارائه دهد. همچنین برای چند روز تا چند هفته لکهبینی خواهید داشت.
اینکه چه مدت بعد از عمل باید برای بازگشت به فعالیتهای عادی خود صبر کنید، بستگی به نوع روش جراحی میومکتومی دارد. معمولاً جراحی باز طولانیترین دوران نقاهت را دارد (4 تا 6 هفته). مدت زمان بهبودی میومکتومی لاپاروسکوپی 2 تا 4 هفته و میومکتومی هیستروسکوپی 2 تا 3 روز است.
سیگار کشیدن و مصرف نوشیدنیهای الکلی حداقل تا دو هفته بعد از جراحی توصیه نمیشود. طبق دستورالعمل پزشک محل جراحی را ضدعفونی کنید.
تا زمانیکه برشهای شما به طور کامل بهبود نیافتهاند، وسایل سنگین بلند نکنید و فعالیت بدنی شدید نداشته باشید. پزشک به شما اطلاع میدهد که چه زمانی میتوانید به این فعالیتها بازگردید.
بسته به نوع جراحی که انجام دادهاید، ممکن است لازم باشد سه تا شش ماه صبر کنید تا بافت رحم شما به طور کامل بهبود یابد و سپس برای باردار شدن اقدام کنید.
0 Comments